معرفی و مطالعه نگاره‌های شرفنامه امیرشرفخان بدلیسی (شرفنامه بودلیان)

شرفنامه قدیمی‌ترین تاریخ تفصیلی نوشته‌شده دربارۀ کردهاست. مؤلف آن امیر شرفخان بدلیسی از کودکی در دربار صفوی پرورش یافته بود و به‌واسطۀ موقعیت ایلی و خانوادگی سال‌ها از طرف پادشاهان صفوی مصدر امیری را داشت. از میان نسخه‌های متعدد این تاریخ، نسخۀ نگهداری‌شده در کتابخانۀ بودلیان، به‌عنوان تنها نسخۀ مصور، از اهمیت زیادی برخوردار است. این نسخۀ شرفنامه تاکنون از نظر محققان حوزۀ نگارگری ایرانی پنهان مانده و پیش از این در مورد آن هیچ پژوهشی انجام نگرفته است. این مقاله نسخۀ مذکور را، که شامل بیست نگاره بوده و در 1005 ه.ق خاتمه یافته است، معرفی و آن را با نام شرفنامۀ بودلیان نامگذاری می‌کند. روش انجام پژوهش تاریخی- توصیفی و تحلیلی است و گردآوری اطلاعات آن با روش کتابخانه‌ای انجام گرفته است. تحقیق پیش رو در پی پاسخ به دو پرسش است: این نسخۀ شرفنامه به حمایت چه کسی و توسط کدام نگارگر یا نگارگران و در چه شرایطی تهیه شده است؟ تأثیرات چه مکتبی را در نگاره‌های آن می‌توان مشاهده کرد؟  مطالعۀ حاضر نشان می‌دهد که این نسخه در زمان حیات مؤلف آن (شرفخان بدلیسی) مصور شده و نگارگر آن یا خود شرفخان است و یا از اشخاصی است که در کتابخانۀ‌ او مشغول فعالیت بوده‌اند. همچنین ویژگی‌های سبکی نسخۀ مذکور گویای تأثیر‌پذیری آن از اصول نگارگری ایرانی و به‌ویژه مکتب صفوی است.